Zo zo zo, man man man we zijn weer van de kant. Gisteren stond de wedstrijd tegen TVO Beckum op de rol.
De derdeklasser is traditie getrouw een lastige tegenstander op het natuur grasveld dat er voor de tijd van het jaar redelijk goed uit zag. In opstelling was ruimte gemaakt voor de herstelde Boudewijn de Witte. Waardoor we voor het eerst dit jaar de gebroeders de Witte op het middenveld hadden staan. Dit zorgde, mede door de blessure van Ingo, dat Tom naar achteren werd geschoven om Royke te vergezellen in het centrum. Buurse begon de wedstrijd gelijk scherp door en een fysiek duel van te willen maken. Buurse leek ook wat meer achterover te leunen dan voorgaande wedstrijden en wat meer te gokken op de snelheid voorin. Mede ingegeven door een TVO dat veel aanvallende intenties had maar dit niet kon omzetten in echt grote kansen.
Op de wijze waarop Buurse in het verleden grote successen behaalde, in de tegenaanval gevaarlijk zijn, waren daar de eerste kansen. Zo was daar al snel de 0-1 via een soepele tegenaanval en koel passeren van de iets zwaarlijvige keeper van TVO door 'the Bom'.
Zo ging de wedstrijd alle kanten op maar werd het voornamelijk gekenmerkt door veel balverlies van beide kanten. Buurse had moeite om de bal in de ploeg te houden en moest grote gedeeltes van de wedstrijden tegenhouden. Beckum kwam regelmatig over de flanken door, maar telkens was daar toch weer een voetje of been dat de laatste pass er uit haalde.
Ondertussen was daar aan de andere kant een goede aanval met een leep balletje van Roan waardoor eenvoudig afgewerkt kon worden door opnieuw 'the Bom'.
Vlak voor rust was er dan vanaf TVO kant dan toch nog een kans waarbij Cas moest ingrijpen.
Met een 2-0 voorsprong werden de kleedkamers opgezocht.
In de tweede helft leek het alsof de reserves op begonnen te raken bij menig speler waardoor afstanden steeds moeilijker te overbruggen werden. Door compacter te gaan spelen kreeg TVO weinig ruimte om te combineren. Daartegen was Buurse enkele keren gevaarlijk via Mick en Jeffrey maar was of de keeper of een verdediger een sta in de weg. Feit blijft wel dat met deze kansen er zeker 1 a 2 in hadden gemoeten om de overwinning veilig te stellen.
En zoals het in de voetbalwetten onder statuut 4.2 sectie a staat beschreven: Als je zelf niet tot scoren komt, is het wachten tot die aan de andere kant valt. En zo was daar de 2-1 voor Beckum. Dit zorgde voor hernieuwde energie en voor een domper aan Buurse kant.
In deze tweede helft hadden we naast de 22 man op het veld nog een ander persoon die in de schijnwerpers wou staan, onze vriend de scheidsrechter. Of zoals aan de Beckumse keukentafel werd gezegd: 'Met 10 man tegen 12 man spelen is altijd lastig'. Waar aan de ene kant een dubieuze 'overtreding', want er werd gefloten, met niks afgedaan werd. Daar was aan de andere kant een zaag, waar 'houthakker Geerdink' trots op is, bestraft met rood. Zoals het wel vaker het geval is, gaat de ploeg met 10 man beter voetballen dan de ploeg met 11 man.
Dat in combinatie met de batterijen die leeg waren, werd Beckum beter en beter. Als dan ook spelers zelf gaan bepalen om te gaan douchen wordt het wel een beste uitdaging.
Lang leek het op dat Buurse met 2-1 en drie punten naar huis ging, echter alsof we tegen Duitsers speelde was daar diep in blessure tijd de gelijkmaker. 2-2 de einduitslag. Voor de Vliegende Verzorger prive een prima uitslag. Tenzij er nog hele gekke dingen gebeuren betekent dat we uitgebekerd zijn en de kwalificatie voor Europa via de competitie moet worden afgedwongen.
Voor de komende week geen oefenwedstrijd maar twee trainingen en voor Tim, Menno en Ingo tijd om te investeren in bezoeken aan de fysio om zo weer fit te worden.
Volgende week wacht de uitwedstrijd bij Bentelo. Een vijfde klasser die traditiegetrouw drie punten oplevert. Kans is aanwezig dat de Vliegende Verzorger zich op het balkon tussen de handbaldames bevindt en daarom minder scherp is op de wekelijkse analyse.
